Ewidencja księgowa przeterminowanych i przedawnionych rozrachunków handlowych
Upływ terminu zapłaty należności daje prawdopodobieństwo, że wierzyciel ich nie odzyska, czyli nie nastąpi w przyszłości wpływ korzyści ekonomicznych. Stąd wynika konieczność aktualizacji ich wartości, aby spełniały definicję aktywów.
Przedsiębiorcy przeprowadzają wiele różnych transakcji, których przedmiotem jest pozyskanie, zaangażowanie lub zbycie zasobów gospodarczych. Tego typu działania często powodują powstanie rozrachunków, gdzie jedna strona transakcji staje się wierzycielem (beneficjentem), druga zaś – dłużnikiem (płatnikiem).
Rozrachunki dzielą się na:
- należności – odzwierciedlające prawo podmiotowe wierzyciela do żądania od dłużnika spełnienia świadczenia oraz
- zobowiązania – oznaczające obowiązek dłużnika spełnienia świadczenia na rzecz wierzyciela).
Ich powstanie wiąże się z różną datą realizacji świadczenia i zapłaty za nie. Rozrachunki wykazywane są w księgach w kwocie brutto (wraz z VAT).
Do ewidencji rozrachunków służą konta zespołu 2, obejmujące rozliczenia z:
- kontrahentami (odbiorcami i dostawcami),
- instytucjami publicznoprawnymi (urząd skarbowy, ZUS),
- pracownikami,
- bankami,
- innymi osobami fizycznymi i prawnymi.
Źródłem powstania rozrachunków najczęściej są transakcje handlowe związane z dostawami towarów (produktów, surowców i materiałów) oraz świadczeniem usług. Mogą one także powstawać w efekcie sprzedaży środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz zasobów finansowych, udzielania i zaciągania pożyczek...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta